ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ....ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΟΛΟΤΟΥΜΠΕΣ

Τον τελευταίο καιρό με την συζήτηση στον δημόσιο διάλογο για το επικείμενο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, ακούγεται ότι τα κόμματα θα επιβάλουν στους βουλευτές κομματική πειθαρχία με οποιοδήποτε τρόπο.

Η μία περίπτωση που ακούγεται είναι ο αρχηγός του κόμματος να επιβάλει άμεση κομματική πειθαρχία, δηλαδή διαγραφή από το κόμμα  (Κασελάκης)  και η άλλη περίπτωση , όσοι δεν ψηφίσουν αυτό που θα προτείνει ο αρχηγός  του κόμματος , θα μπουν στην black list, δηλαδή θα τιμωρηθούν για την επιλογή τους και δεν θα υπουργοποιηθούν. Στη περίπτωση αυτή έχουμε  την  έμμεση κομματική πειθαρχία  (Μητσοτάκης) .

Και στις δύο περιπτώσεις διαφωνώ ριζικά. Ειδικά στην δεύτερη περίπτωση όμως  , υποτίθεται ότι ο αρχηγός, αφήνει τον Βουλευτή να ψηφίσει  ελεύθερα κατά   συνείδηση,  αλλά τον τιμωρεί  μετά γιατί δεν ακολούθησε την γραμμή του.

Και στις δύο περιπτώσεις  όμως έχουμε παραβίαση του Συντάγματος άρθρο 60 ,  όπου ρητώς αναφέρεται,  ότι  οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.

Στην προκειμένη περίπτωση ο βουλευτής παύει να  έχει δική του γνώμη, είναι φερέφωνο του αρχηγού  και υποχρεούται να υπακούσει και εάν δεν υπακούσει,  τότε ή «απολύεται» ή μπαίνει στην  black list. 

Έχουμε και μία  άλλη κατηγορία, αυτή των υπουργών της Κυβέρνησης , οι οποίοι πολλοί από αυτούς σε ανύποπτο χρόνο δήλωναν κατηγορηματικά ότι δεν θα  ψήφιζαν ποτέ ένα νομοσχέδιο που αφορούσε τον γάμο σε ομόφυλα ζευγάρια. Ξαφνικά οι υπουργοί αυτοί πείστηκαν και κάνουν μία ωραία πολιτική «κολοτούμπα» για μην χάσουν την υπουργική  καρέκλα. Είναι αυτοί που βάζουν πάνω από την συνείδηση τους  την θεσούλα τους. Αυτοί είναι περισσότερο κατακριτέοι από τους απλούς βουλευτές που εκφράζουν ελεύθερα την γνώμη τους.

Τα ίδια φυσικά συμβαίνουν και στα Δημοτικά Συμβούλια και τα παραδείγματα είναι πολλά. 

Δημοτικοί Σύμβουλοι ψηφίζουν  πολλές φορές παρά την θέλησή τους και άλλοι ψηφίζουν αυτά που κάποτε καταψήφιζαν , είτε γιατί «υπουργοποιήθηκαν» , είτε γιατί ταυτίστηκαν με αυτούς που κάποτε αποδοκίμαζαν. Οι πολιτικές κολοτούμπες υπάρχουν παντού. Τα  διάφορα  συμφέροντα πολιτικά ή μη σε μερικούς υπερτερούν της συνείδησης.

Συμπέρασμα:

Τόσο ο Βουλευτής όσο και ο Δημοτικός Σύμβουλος  πρέπει να εκφράζει την γνώμη του κατά συνείδηση , αποβλέποντας πάντοτε στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του συνόλου των πολιτών , όπως αναφέρει και το άρθρο 68 του Ν.3852/10.

. 

Μάνος Δερτούζος

Δημοτικός Σύμβουλος