ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ: ΕΝΑ ΚΟΣΜΟΪΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΗΘΗΣ.

     Αυτές τις ημέρες, ένα πλήθος εκδηλώσεων, δρώμενων και αναφορών, πραγματοποιούνται σ’ ολόκληρη την Ευρώπη και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου μας, για τα τραγικά θύματα του Ολοκαυτώματος.
 Ολοκαύτωμα, μία λέξη που προκαλεί αποστροφή, φρίκη, θλίψη αλλά και πολλά ερω-
τηματικά για το πώς, η πολιτισμένη Ευρώπη οδηγήθηκε στη Ναζιστική θηριωδία.
 Ο Ναζισμός, ο Φασισμός και ο Μιλιταρισμός (1939-1945), αιματοκύλησαν την Ευρώπη και ολόκληρη την ανθρωπότητα, αφήνοντας πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς( 57 εκ. πολίτες-23 εκ. στρατιωτικούς), ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές και βαθιές πληγές στη μνήμη των ανθρώπων.
 Ειδικότερα για το Ολοκαύτωμα, δηλαδή η ολοκληρωτική εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης, με την κωδική ονομασία « τελική λύση », είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο έξι εκατομμυρίων ανθρώπων, ανδρών, γυναικών και παιδιών.
 Εξοντώθηκαν  με τον πιο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο όπως, εκτελέσεις, απαγχονισμοί, βασανισμοί, πειράματα, πείνα και δηλητηριώδη αέρια.  
 Στη χώρα μας, από τους 79.000 Εβραίους, θανατώθηκαν οι 59.000. Απ’ αυτούς, οι 45-50.000 προέρχονταν από τη μαρτυρική Θεσσαλονίκη.
 Το Ολοκαύτωμα, αποτελεί όχι μία από τις πιο σκοτεινές , αλλά την πιο σκοτεινή σελίδα της ανθρωπότητας και γι’ αυτό δεν πρέπει να λησμονηθεί ποτέ.
 Αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να διατηρήσουμε άσβεστη την ιστορική αυτή μνήμη, όχι μόνο με μνημεία, μουσεία και επετειακές εκδηλώσεις, αλλά, κυρίως, με την καθημερινή πρακτική και δράση μας.
 Η θηριωδία και η φρίκη αυτής της σκοτεινής περιόδου αποτυπώνεται χαρακτηριστικά με τη φράση που ήταν χαραγμένη στον τοίχο κελιού του στρατοπέδου του Άουσβιτς:   « Άν  υπάρχει Θεός, θα πρέπει να με παρακαλέσει για να τον συγχωρέσω».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ