Ομιλία της Εύης Καρακώστα στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση

Η Ομιλία της Εύης Καρακώστα στη συζήτηση
για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση
16.01.2019

Θέλω να ξεκινήσω με αναφορά στις αποτυχημένες εκτιμήσεις τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ, των Σαμαρά-Βενιζέλου το καλοκαίρι του 2014, τότε που επιλέξατε να παραιτηθείτε από την κυβέρνηση και να οδηγήσετε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές προκειμένου να πετάξετε την «καυτή πατάτα» στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώντας ότι δεν θα άντεχε, δεν θα τα κατάφερνε και ως φορέας και ως άτομα, οπότε και η “σύντομη παρένθεση” θα είχε περιεχόμενο. 
Λάθος εκτίμηση και των δύο ηγετών Σαμαρά και Βενιζέλου και δυστυχώς για σας ακολούθησαν και ακολουθούν και οι διάδοχοι Μητσοτάκης και Γεννηματά.

Τέσσερα χρόνια αυτή η κυβέρνηση, με σύμμαχο πάντα τον λαό, έδωσε σκληρές μάχες, πολλές φορές άνισες και με τους εαυτούς μας, μέχρι να τα καταφέρει να βγει στο ξέφωτο της μεταμνημονιακής εποχής. 
Ψηφίσαμε μέτρα δύσκολα με στόχο να αποδείξουμε πως η Ελλάδα και οι Έλληνες που μόνο τεμπέληδες δεν είναι, μπορούν να παράγουν. Απλά ήταν όμηροι των διοικούντων που θεωρούσαν ότι το παραγόμενο προϊόν ήταν δικό τους, μια και θεωρούσαν εαυτούς  αφέντες, αφεντικά αυτής της χώρας. 

Και όλη αυτή η πορεία έδειξε για άλλη μια φορά πως η Αριστερά είναι για τα δύσκολα, είναι αυτή που δεν φοβάται, δεν το βάζει στα πόδια, δεν αποδρά και δεν απομονώνεται.

Αλλά εσείς ποτέ δεν θα μπορέσετε να αντιληφθείτε τι σημαίνει Αριστερά και Αριστερός. 
Υπήρξατε πάντα φοβικοί απέναντι τους και απέναντι στις ιδέες τους. 
Σας φόβιζε πάντα το γεγονός πως υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που για τις ιδέες τους υπέστησαν μαρτύρια στους τόπους εξορίας, στις φυλακές, δεν διορίστηκαν ποτέ στο δημόσιο λόγω κοινωνικών φρονημάτων, ούτε καν τα παιδιά τους. 
Αντιληφθήκατε ποτέ ότι όλα αυτά χρειάζονται ψυχική και ιδεολογική δύναμη; Ποτέ!!         
Γι’ αυτό μιλάτε μόνο για "καρέκλες" σε Αριστερούς. 
Γιατί ποτέ δεν καταλάβατε τι σημαίνει Αριστερός. Απλά τους φοβάστε. 
Φοβάστε τη δύναμη τους γι’ αυτό συχνά πυκνά Βορίδης και Γεωργιάδης εκφράζονται ανοικτά «Να ξεμπερδεύουμε με την αριστερά». 

Έτσι και σήμερα, μπροστά στην πρόκληση της ολοκλήρωσης του σημαντικού έργου που επιτελούμε, δεν διαλέξαμε να κρυφτούμε, αλλά επιλέξαμε ανοιχτά, μπροστά στο λαό και με αμέριστη εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς να ζητήσουμε την ψήφο εμπιστοσύνης. 
Και αν η σημαντική δουλειά που μένει να γίνει είναι πολλή, με πρώτα και γνωστοποιημένα 
-την αύξηση του κατώτατου μισθού, 
-την προστασία της πρώτης κατοικίας, 
-την επιδότηση ενοικίου, 
-τη συνταγματική αναθεώρηση, 
-την ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας κ.α., 
η επερχόμενη ψήφιση της ιστορικής συμφωνίας των Πρεσπών είναι αυτή που καταξιώνει σαν ιστορικά υπεύθυνη την Αριστερά και τους συμμάχους της.

Η αγάπη για την πατρίδα και η προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων είναι πρωταρχικά στοιχεία της παράταξής μας και αποτελεί ευθύνη της Αριστεράς να παλεύει για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων. 

Απέναντι στους ψιθύρους, στο διχασμό, στα κηρύγματα μίσους και στην πατριδοκαπηλία, απέναντι στις αφίσες που στοχοποιούν, στις απειλές κατά της ζωής που δέχονται μέλη του Κοινοβουλίου, αντιπαραθέτουμε το κάλεσμα για μια ευρύτερη συμπόρευση προς ένα προοδευτικό μέλλον.
Μην ξεχάσετε ποτέ, η Αριστερά πάλευε χρόνια για την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής και κατανοώ την Ν.Δ. που πιστεύει σε συγκεντρωτικά καθεστώτα, αλλά θέλω να σημειώσω το πολιτικό ατόπημα του ΚΙΝΑΛ να μην ψηφίσει την Απλή Αναλογική.
Γιατί Απλή Αναλογική σημαίνει συνθέσεις όχι στο ίδιο κόμμα αλλά συνθέσεις στο κοινοβούλιο από διαφορετικές δυνάμεις σε θέματα που συμφωνούν. 
Έζησε τέτοιες ευκαιρίες αυτή η Βουλή.

Με τη μισαλλοδοξία, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό να εμφανίζονται ακόμα και σε πολιτικά προγράμματα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί βάλσαμο για την κακοφορμισμένη ανοιχτή πληγή του Μακεδονικού και ύμνο στις αξίες της συναδέλφωσης και της κατανόησης μεταξύ γειτονικών χωρών.
Σε μία περίοδο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που διανύει ολόκληρη η Ευρώπη, αυτές οι πρωτοβουλίες και αυτά τα κείμενα καταγράφονται σαν κορυφαία ενάντια στον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
η πίστη στη Δημοκρατία και στην εμβάθυνσή της, είναι συνυφασμένη με την κοινωνική δικαιοσύνη και τις κοινωνικές συμμαχίες. 
Απέναντι στον απομονωτισμό και την εθνική περιχαράκωση, έχουμε να αντιτάξουμε κοινωνικές ελευθερίες και θεσμούς, που καλούν όλους μας να τους υπερασπιστούμε και να παλέψουμε μαζί για να τους ενισχύσουμε. 

Τα διλήμματα είναι προφανή και στη χώρα και στην Ευρώπη. 
Ο δρόμος του μέλλοντος δεν είναι αυτός του μίσους και του διχασμού, αλλά της προόδου και της αλληλεγγύης.

Και δεν στέκει να μιλάς για γυρολόγους βουλευτές και να απευθύνεσαι στο Σπύρο Δανέλλη, που δεν έχει αλλάξει γνώμη από την εποχή που υπήρξε μέλος της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Και εδώ θέλω να θυμίσω λίγο την σημαντική διαφορά της «Ανανεωτικής Αριστεράς» με τη «Δογματική Αριστερά».
Η πορεία στο σοσιαλισμό θα είναι με βήματα μεταρρυθμιστικά ή με επανάσταση? Το μεγάλο ερώτημα.
Εμείς ακολουθούμε τα βήματα μεταρρύθμισης. Αν μας προλάβει η επανάσταση ΟΚ. Θα είμαστε και εμείς εκεί. 
Αλλά μέχρι τότε σύντροφοι της «Άλλης Αριστεράς»  δεν δικαιούμαστε να αποφασίζουμε εμείς για άλλους λαούς. 
Εμείς δίνουμε το δικαίωμα με τη συμφωνία των Πρεσπών στη δυνατότητα επιλογής.
Αυτό δεν σημαίνει αυτοδιάθεση των λαών;
Δεν δικαιούμαστε να παραιτούμαστε των ευθυνών που μας ανέθεσε ο λαός, αλλά βήμα-βήμα να προχωράμε στους στόχους της Αριστεράς.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
με ολοφάνερες τις αναπτυξιακές δυνατότητες που παρουσιάζονται για τη χώρα και με σταθερή τη στάση μας υπέρ του κόσμου της εργασίας, των κοινωνικών και των ατομικών δικαιωμάτων, αποτελεί αναγκαιότητα  το κάλεσμα για τη συγκρότηση ενός αριστερού προοδευτικού μετώπου, χωρίς αποκλεισμούς, πιστοί στις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές παραδόσεις.

Η προσήλωσή μας και το όραμά μας για έναν κόσμο ανθρώπινο, ειρηνικό, μακριά από πολέμους,
η πίστη μας και ο αγώνας μας για την εξάλειψη αδικιών και ανισοτήτων,
ο πατριωτισμός της συναδέλφωσης και της αλληλεγγύης των λαών,
είναι τα δικά μας όπλα και οι διαχωριστικές γραμμές με τον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά. Σε αυτό το μέτωπο χωράνε προοδευτικοί, κινηματικοί, οικολόγοι, σοσιαλδημοκράτες που εγκαταλείπουν τον εναγκαλισμό με τη δεξιά.

Το νερό έχει μπει πια για τα καλά στο αυλάκι…

Η ψήφος εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, 
είναι ψήφος εμπιστοσύνης στις δυνατότητες του ελληνικού λαού, 
είναι ψήφος εμπιστοσύνης στις μεγάλες και αστείρευτες δυνάμεις του,
είναι ψήφος εμπιστοσύνης στη δίκαιη ανάπτυξη,
στην κοινωνική  δικαιοσύνη
στη διεύρυνση των οριζόντων για όλους.

Σχόλια