Άλλο γνήσιος πατριώτης και άλλο πατριδοκάπηλος του γλυκού νερού και της κακιάς ώρας. Εθναμύντορες Μυθοεθιστές.

Οι αυτοκληθέντες μυθοεθιστές εθναμύντορες δυστυχώς δεν λαμβάνουν τα ιστορικά γεγονότα υπ όψη. Τους αρέσουν οι θρύλοι και τα παραμύθια, αλλά ποτέ η ιστορική αλήθεια. Ετσι δημιουργούνται προϋποθέσεις για νέες εθνικές περιπέτειες.

Προς έναν Ελληναρά και Ορθοδοξαρά
Είσαι η ενσάρκωση του λεκτικού υπερπατριωτισμού και της ορθόδοξης θρησκοληψίας καθώς και του μεσαιωνικού θρησκευτικού σκοταδισμού.
Αυτά δεν κοστίζουν ούτε εργασία, ούτε ιδρώτα, ούτε απαιτούν ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,
ΟΡΓΑΝΟΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΕΘΟΔΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΞΥΠΝΟΤΗΤΑ, ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ και ΑΝΤΟΧΗ. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Εμείς, οι επιτυχείς στο εξωτερικό και ιδιαιτέρως οι επιστήμονες-πανεπιστημιακοί έχουμε άλλες ΑΞΙΕΣ : ατσαλένια ΒΟΥΛΗΣΗ, σιδερένια ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, γρανιτένια ΑΝΤΟΧΗ, ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ από χρυσό, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ από ασήμι και παράφορον ΕΡΩΤΑ (όχι τον γελοίο χριστιανικό) στην ΕΠΙΣΤΗΜΗ (ΕΡΓΑΣΙΑ).
Γι αυτό μας θεωρούν ανά τον κόσμο ως γνήσιους απογόνους και τιμητές της αρχαίας ελληνικής ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. Εμείς τιμούμε το ελληνικό όνομα παντού και πάντα.
Μάλλον αμφιβάλλω , εάν καταλαβαίνεις αυτήν την ΓΛΩΣΣΑ των πράξεων, των επιτυχιών και των επιστημονικών περγαμηνών. Ο λεκτικός αυτοβαυκαλισμός σου, ο οποίος έχει αγγίξει ήδη τα όρια του άκρως αρρωστημένου βερμπαλιστικού αυνανισμού, του φθόνου και της υπουλότητας δεν συμβάλλει ουδόλως στην επίλυση των υπαρχόντων προβλημάτων.
Προς έναν αδαή και υπερεξυπνάκια Ελληναρά
Αλλο ΕΞΥΠΝΟΣ και άλλο εξυπνάκιας, αλλο μορφωμένος και άλλο διεστραμμένος, άλλο πολιτισμένος και άλλο αποβλακωμένος, άλλο γνώστης και ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΣ του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και άλλο γελοίος και στείρος αρχαιολάτρης , άλλο γνήσιος πατριώτης και άλλο πατριδοκάπηλος του γλυκού νερού και της κακιάς ώρας.
Εδώ πρόκειται για ενα τεράστιο εθνοψυχολογικό πρόβλημα του Νεοέλληνα, του οποίου η βασική συμπεριφορά έναντι Ευρωπαίων είναι άκρως κομπλεξική. Μάλλον συντελείται στο υποσυνείδητό του ακόμη ο διαχωρισμός μεταξύ του καθυστερημένου Βαλκάνιου και των εξελιγμένων Ευρωπαίων, κάτι που αντικατοπτρίζεται και σε ανάλογες εκφράσεις της νεοελληνικής γλώσσας.
Αλλά ίσως να υπάρχει και ένας άλλος λόγος για τσαμπουκάδικη συμπεριφορά, όπως η αυταπάτη, ότι κάθε Νεοέλληνας είναι δήθεν άμεσος απόγονος των αρχαίων Ελλήνων και επομένως κάτι το ιδιαίτερο. Με προσοχή ας αναφερθεί και ένας άλλος λόγος, όπως η πολιτισμική καθυστέρηση του μέσου Ελληνα σε σύγκριση με τον μεσαίο Ευρωπαίο. Αυτό έχει ως συνέπεια ένα μάλλον χοντροειδή βασικό κώδικα συμπεριφοράς. Ετσι συμβαίνει να μην υπάρχει αλληλοσυνεννόηση ακόμη και σε επίσημες διαπραγματεύσεις. Αλλα λέγει ο Ευρωπαϊος και άλλα καταλαβαίνει ο Ελληνας.
Ο τσαμπουκισμός είναι πέραν τούτου ενδειξη υπεραυτοεκτίμησης, μεγαλοστομίας, αυθάδειας, προκλητικότητας, ανευθυνότητας, και γελοίας, σχεδόν απολίτιστης συμπεριφοράς.

Ανώνυμο      σχόλιο