"Ερώτησα τον μπούτζον μου και μου είπε ΟΧΙ "Γεώργιος Καραϊσκάκης

 Έτσι καταγράφηκε στην ιστορία ότι απάντησε ό Γ. Καραϊσκάκης στην απαίτηση του Μαχμούτ Πασά  Σκόδρα, όχι μόνον να μην τον πολεμήσει αλλά να συνταχθεί στο πλευρό του.
     Ευτυχώς τότε δεν υπήρχαν τα Μ.Μ.Ε και  ο Μπαμπινιώτης να στηλιτεύει την λεξιπενία και τον εκβαρβαρισμό της γλώσσας.Ούτε ιδιωτικά κανάλια και ο Μπάμπης Παπαδημητρίου, ο Πρωτοσάλτε,ο Πρετεντέρης να θέτουν αμείλικτα ερωτήματα που εμπεριέχουν τις απαντήσεις .Μήπως θα ήταν πιο καλά να μην πολεμήσουμε αλλά να συνταχθούμε με το Μαχμούτ;ΝΑΙ Μήπως να το αναβάλουμε;ΝΑΙ Μήπως είναι επιπόλαιο;ΝΑΙ Μήπως είναι συναισθηματική αντίδραση;ΝΑΙ Δεν είναι πιο καλα να ανήκουμε σε μια μεγάλη διεθνική ενότητα,(την οθωμανική αυτοκρατορία τότε);ΝΑΙ Μήπως πρέπει να γίνουμε πιο ενήλικες ;ΝΑΙ
     Ευτυχώς λοιπόν δεν υπήρχαν. Και αντί να γίνει υψηλόβαθμος manager ή πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης συνέχισε να πολεμά. Έγινε μόνο Αρχιστράτηγος των Ελλήνων. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα στο Φάληρο σε μια μάχη που ο ίδιος δεν ήθελε αλλά την στήσανε <<λάθος>> οί Άγγλοι σύμμαχοι μας (Kohran).Στο τέλος ή Ελλάδα απελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς.



     Ο ανθός των πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης της χώρας μας ξαναγράφει την ιστορία. Ε όχι  και Κούγκι, η κα Μπακογιάννη. Δηλαδή τι, να κάνουμε την έξοδο του Μεσολογγίου ο κος Γεωργιάδης ………..Ιστορικά γεγονότα που έθρεψαν  για γενιές το φαντασιακό μας και την αλήθεια μας, διαμορφώνοντας την εθνική μας συνείδηση, απαξιώνονται. Αποδίδονται στην κακή στιγμή, στην ψυχολογία και το θυμικό του λαού μας.
     Τι να ‘ γίνε όμως την ώρα που ο (κάθε) Καραϊσκάκης, χωρίς καν να το γνωρίζει, αναμετρήθηκε με την ιστορία.
     ΄Ηταν ο Καραϊσκάκης επιπόλαιος και ο Μαχμούτ Πασάς λογικός;ΟΧΙ . Ο Σαμουήλ στο Κούγκι, μανιοκαταθληπτικός και οι Τούρκοι λογικοί;ΟΧΙ . Ο Ντε Γκόλ ψυχούλα και ο Πεταίν λογικός;OXI Ο Λεωνίδας αλαζόνας και ο Ξέρξης λογικός;ΟΧΙ . Ο Πατρίς Λαμούμπα και ο Κεννυάτα κομπλεξικοί και θυμωμένοι,  επειδή ήταν μαύροι, και οι Αγγλοι-Γάλοι, λογικοί;ΟΧΙ . Ο Μεταξάς παράφρων και ο Τσολάκογλου λογικός; ΟΧΙ.  Ο Κολοκοτρώνης σαδομαζοχιστής και ο Ιμπραήμ λογικός;ΟΧΙ.  Ο Παναγούλης ,ο Καράγιωργας, τα παιδιά του Πολυτεχνείου, ανήλικοι αυτοκτονικοί και ο Παπαδόπουλος λογικός;ΟΧΙ .
     Ισχυρίζομαι λοιπόν ότι ο Γ. Καραϊσκάκης μπορεί να ερώτησε τον <<μπούτζον>> του αλλά ΟΧΙ,  του απάντησε ή λογική του. Μια λογική συντεταγμένη με την συν-λογική του Λαού που εκπροσωπούσε και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του.
     Βλέπει δηλαδή 1.5εκ. ανέργους ,1εκ.απλήρωτους ,4εκ. κάτω από/και στα όρια της φτώχειας, 3εκ. χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παιδιά χωρίς σχολεία, 300.000 στα συσσίτια, 300.000 οικογένειες χωρίς ρεύμα. Βλέπει ότι αυτά θα αυξηθούν κατά 30%.Το Α.Ε.Π θα χάσει άλλο ένα 10% (θα πάει -35%).
     Βλέπει επίσης πόση στέρηση ελευθερίας θα υποστεί ,πόση σκλαβιά θα υπάρξει, για να επιβληθούν αυτά που έρχονται. Βλέπει δηλαδή την ελευθερία όχι σαν ποίημα αλλά σαν λογική-υλική προϋπόθεση για να αποτρέψει το κακό. Για την πραγμάτωση των δικών του συν-λογικών επιθυμιών.
Και από την  σιγουριά του επερχόμενου αργόσυρτου θανάτου, μέσα στην τυραννία του ΝΑΙ, επιλέγει την αβεβαιότητα (είναι αλήθεια ) της αντίστασης, του ΟΧΙ.
Δεν θέλει ό (κάθε) Καραϊσκάκης να γίνει ήρωας. Θέλει  αυτός, συν-λογικά, να φάει, να ντυθεί, να έχει δουλειά , να μορφωθεί, να έχουν εμβόλια και σχολεία τα παιδιά του, νοσοκομεία οι γονείς του. Και θέλει την αναγκαία και λογική ελευθερία για την πραγμάτωση των συν-λογικών επιθυμιών του.
Ισχυρίζομαι δηλαδή ότι το ΟΧΙ του (κάθε) Καραϊσκάκη είναι μια απόλυτα συλλογική, λογική, ταξική αντίδραση.
Τόσο λογική που γεννά και κινητοποιεί συναισθήματα  ικανά να νικήσουν το συναίσθημα του φόβου.
Τόσο ταξική που επιτρέπει και επιβάλλει την χρησιμοποίηση   όρων όπως έθνος, εθνικός, πατρίδα, πατριώτης, χωρίς να ψεύδεται.
Τόσο συλλογική που ακόμα και αν χάνει μάχες, κερδίζει τον πόλεμο.


Γιάννης Μουζάλας