Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Ηρωίδα η γυναίκα στην Ελλάδα του Μνημονίου

Αφιερωμένη στη γυναίκα που αγωνίζεται να σταθεί όρθια στην Ελλάδα του Μνημονίου είναι η σημερινή ημέρα "Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας" όπως τονίζεται από κόμματα και συνδικαλιστικούς φορείς στις σχετικές ανακοινώσεις που εξέδωσαν για την ημέρα.
Ηρωίδα χαρακτηρίζει η ΓΣΕΕ τη γυναίκα στην Ελλάδα του 2012, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της μείωσης των μισθών, της μισθολογικής ανισότητας, της επαγγελματικής στασιμότητας, της εκ περιτροπής εργασίας, της μερικής απασχόλησης, της εφεδρείας, των απολύσεων, της ανεργίας, των πολλαπλών διακρίσεων, της στέρησης κοινωνικών παροχών, των μειωμένων ασφαλιστικών προσδοκιών, της έλλειψης δημόσιων δομών φροντίδας για το παιδί και την οικογένεια, της ανεπάρκειας δημόσιας φροντίδας υγείας, της ψυχικής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης, της κοινωνικής απομόνωσης και της περιθωριοποίησης και την καλεί να συμμετέχει στους συλλογικούς αγώνες.


Η Γ.Γ. Ισότητας ΑΔΕΔΥ με τη σειρά της τονίζει πως η γυναίκα είναι από τα πρώτα θύματα της άγριας καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε και της αντιλαϊκής πολιτικής που με ευθύνη των κυβερνήσεων σε συνεργασία με την τρόικα εφαρμόζονται σε αυτό τον τόπο και ζητεί την ανατροπή των Μνημονίων.
Η γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων της Ν.Δ. Κ. Παπακώστα - Σιδηροπούλου σε δηλώσεις της μίλησε για την ιδιαιτέρως σκληρή επίδραση που η οικονομική κρίση έχει στις γυναίκες, καθώς απειλείται από την φτώχεια και την ανεργία με συνέπεια όλο και περισσότερες γυναίκες να είναι ανασφάλιστες και να μην μπορούν ούτε να προσέξουν την υγεία τους.
Το ΚΚΕ επισημαίνει πως φέτος η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας βρίσκει γυναίκες και άνδρες της λαϊκής οικογένειας αντιμέτωπους με μια βάρβαρη επίθεση στα δικαιώματά τους από την αστική τάξη, τα κόμματά της και την Ε.Ε.
Το καπιταλιστικό σύστημα ένα πράγμα μόνο μπορεί να δώσει: φτώχεια, ανισοτιμία, σχετική και απόλυτη εξαθλίωση για τη μεγάλη πλειοψηφία αυτών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο. Οι περισσότεροι από τους βάρβαρους νόμους στο όνομα της κρίσης και προς χάριν της κερδοφορίας είναι ίδιοι για άνδρες και γυναίκες. Όμως στην πράξη μετατρέπονται σε διπλό ασφυκτικό βάρος για τις γυναίκες, τις αντιμετωπίζουν ως εργαζόμενες για μερικό, συμπληρωματικό μισθό στην οικογένεια, σημειώνουν και καλούν τις γυναίκες να οργανωθούν στο μέτωπο αντεπίθεσης, να παρεμποδίσουν τα νέα μέτρα ώστε να μην περάσουν στη ζωή, να επιβάλλουν με τη δύναμη τους μέτρα ανακούφισης.