Τύμβος των Σαλαμινομάχων στην Κυνοσούρα Σαλαμίνας

Η μαθητική εφημερίδα «Λόγου Χάρη» του 3ου Λυκείου Νίκαιας πρίν 11 χρόνια είχε, με τη μαθητική της αφέλεια και αμεσότητα, επικρίνει μετά βδελυγμίας τους εν γένει ιθύνοντες για την αδιαφορία και την εγκατάλειψη του χώρου του Τύμβου των Σαλαμινομάχων. Αποτέλεσμα η δημιουργία μνημείου. Ο συντάκτης της στήλης 11 χρόνια μετά κρίνει το γεγονός.

Ήταν Απρίλιος 1996. Ένας νεαρός τότε μαθητής, γράφει για την «αδιαφορία που...ενδιαφέρει», στη σχολική εφημερίδα του 3ου γενικού λυκείου Νίκαιας «Λόγου Χάρη» με αφορμή το «νταμάρι» που ήταν τότε ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων, η τοποθεσία δηλαδή, που τάφηκαν οι νεκροί μετα τη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Έγραφε χαρακτηριστικά ο 16χρονος τότε με το ψευδώνυμο «Δημόφιλος»:
«...φαίνεται πως...περισσότερο κινδυνεύει ο Αργοσαρωνικός, όχι από εξωτερικούς εχθρούς αλλά από τους ίδιους τους «Έλληνες». Κύριοι, απευθύνομαι σε όποιον έχει το παραμικρό ίχνος ντροπής και θέλει να λέγεται βουλευτής, υπουργός ή οτιδήποτε άλλο. Διορθώστε αμέσως αυτό το αίσχος, γιατί η Νέμεσις θα πέσει γρήγορα επάνω σας...»

Δεν ξέρουμε αν η.. .Νέμεσις έπεσε τελικά πάνω σε κάποιο κεφάλι, γεγονός πάντως είναι ότι το 2006 η Νομαρχία Πειραιά, αποφάσισε να κατασκευάσει ένα μνημείο στο χώρο, κάνοντας ταυτόχρονα τις πρώτες προσπάθειες για τον εξωραϊσμό του.

Τι λέει όμως σήμερα, ο «Δημόφιλος» συντάκτης του πρώτου εκείνου σχόλιου, που έγινε αφορμή να «ανησυχήσουν» κάποιοι, κατά κόσμο Τάσος Κονιδάρης;
Πώς βλέπει σήμερα τον Τύμβο, με τα μάτια όχι του μαθητή, αλλά του ενεργού πολίτη που εξακολουθεί όμως να «πληγώνεται» από την αδιαφορία ορισμένων.
«Σίγουρα είναι πολύ παρήγορο το γεγονός, ότι έστω και μετά από τόσα χρόνια έγινε το πρώτο βήμα, δηλαδή η κατασκευή του μνημείου. Θυμάμαι τη συγκίνηση που ένιωσα την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το χώρο, μετά το 2006. Ένιωσα ότι κάτι άλλαζε όχι μόνο στην εικόνα του χώρου αλλά και στο δέος που προκαλούσε στον επισκέπτη. Δυστυχώς, το βήμα έμεινε μόνο.. .ένα, δεν υπήρξε συνέχεια αφού καμία άλλη παρέμβαση δεν έγινε στο χώρο που εξακολουθεί να θυμίζει νταμάρι όπως ακριβώς και το 1996. Είναι πραγματικά τραγικό να βλέπεις ανοιχτούς και συλημένους αρχαιοελληνικούς τάφους. Ξεχνάμε μάλλον ότι ουσιαστικά πρόκειται για προγόνους μας».

Γιατί όμως ένας 27χρονος εξακολουθεί μετά από χρόνια, να ασχολείται με ένα ξεχασμένο όπως δείχνουν τα πράγματα από την πολιτεία Τύμβο;
«Ίσως να μην έχουμε αντιληφτεί τη σπουδαιότητα όχι μόνο για τον ελλαδικό χώρο, αλλά και για τη μετέπειτα πορεία της Ευρώπης, της ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Ουσιαστικά, άλλαξε όλη η παγκόσμια ιστορία κάτι που δυστυχώς γνωρίζουν λίγοι και σίγουρα όχι εκείνοι που ασχολούνται με την ανάδειξη των μνημείων. Ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων, θα έπρεπε να απο­τελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και ενώ το ζητούμενο θα ήταν να τον εντάξουμε σε εκείνα που βρίσκονται υπό την προστασία της UNESCO εμείς εξακολουθούμε και τον αφήνουμε να έχει όψη απαράδεκτη».

Τι θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας να γίνει;
«Δεν είναι προφανές; Απαλλοτρίωση του χώρου, άμεση απομάκρυνση του ναυπηγείου και των σκουπιδιών και φυσικά συστηματική ανασκαφή. Ίσως μελλοντικά να μπορούν να επισκέπτονται το χώρο και σχολεία, μη ξεχνάμε ότι ο αρχαιοελ­ληνικός αυτός χώρος είναι παλαιότερος της Ακρό­πολης. Κοιτάξτε το μνημείο της νομαρχίας είναι μια σημαντική κίνηση αλλά μην σας διαφεύγει το γεγονός ότι ολόκληρος ο χώρος ουσιαστικά είναι μνημείο ιστορίας,θυσίας και διάσωσης του ελληνικού πολιτισμού».

Έχοντας περάσει από τη συντακτική ομάδα μιας σχολικής εφημερίδας ο ίδιος, τι πιστεύει για το ρόλο της ερασιτεχνικής δημοσιογραφίας στη σύγχρονη κοινωνία και πόσο παρεμβατικός και αποτελεσματικός μπορεί να είναι ο λόγος τους;
«Οι νέοι έχουν μια διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Η οπτική τους είναι συνήθως πιο καθαρή από εμάς,των μεγαλύτερων, ακριβώς επει­δή δεν έχουν την «ομίχλη» που προκαλεί η συνε­χής ενασχόληση με την καθημερινότητα. Η φρεσκάδα και η καθαρότητα με την οποία βλέπουν τα πράγματα, τους δίνει τη δυνατότητα να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, στην αλή­θεια. Γι'αυτό θα πρέπει να τους δίνουμε όχι μόνο μεγα­λύτερη σημασία, αλλά να διαβάζουμε και να ακού­με πολύ προσεκτικά αυτά που έχουν να πούν. Σίγουρα θα γίνουμε σοφότεροι...»

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται, μία έντονη δραστηριότητα όσον αφορά τον Τύμβο. Τηλεοπτικές εκπομπές, δημοσιεύματα ακόμη και ερωτήσεις στο Κοινοβούλιο πρός τους αρμόδιους υπουργούς. Φαίνεται ότι το όλο θέμα δεν αφέθηκε ούτε στον χρόνο, ούτε στην ιστορική μνήμη. Ότι το μπάζωμα και η σκουριά δεν είναι ικανά να σβήσουν ή να θάψουν ένα μνημείο τόσο αληθινά όσο και ελληνικό. Είναι σίγουρα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ένα τέτοιο θέμα βρίσκει έκδηλο ενδιαφέρον από αν­θρώπους κατάλληλους για την ανάδειξη και την προβολή του. Απλά ελπίζουμε στην επιτυχία του εγχειρήματος τους και στην ανάγκη να βρίσκονται και άλλοι που θα παλεύουν, αναδεικνύουν και τελικά επιτυγχά­νουν.