Για μένα, το «Όχι» είναι επιλογή προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας

Έχω πολλούς πολιτικούς λόγους να ψηφίσω «Όχι». Ο πιο σημαντικός λόγος όμως δεν είναι πολιτικός. Είναι προσωπικός και εθνικός ταυτόχρονα. Εξηγούμαι. Πέρα από το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης (νεοφιλελεύθερη υφεσιακή λιτότητα έναντι κοινωνικής  οικονομικής ανάπτυξης), εντύπωση προκαλεί ο τρόπος. Ή, για την ακρίβεια, η μη διαπραγμάτευση εκ μέρους των δανειστών. Επί 4 μήνες οι δανειστές έκαναν δήθεν πως διαπραγματεύονται. Και, στο «παρά πέντε», επανέφεραν εκβιαστικά και απειλητικά το αρχικό τους δόγμα. Διευκρινίζοντας μάλιστα με κυνικό χαμόγελο: «the game is over». Αυτή η μεθόδευση έχει όνομα. Λέγεται: ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ.